بلاغت درشعرو ادب فارسی
بلاغت درشعروادب فارسی
شایستگی فطری ایرانیان موجب گسترش تحقیقاتبلاغی و ادبی گردیده و آثاری بس ارزنده و پایدار تقدیم جهان ادب نموده اند.
در علم نحو كه در آغاز منحصر به اِعرابو دگرگونی اواخر كلمات بود، تألیف های متعدد، این دانش را شكوفایی وگسترش داد و نویسندگانو دانشمندان ایرانی دست به كار شدند.
حافظ می گوید:
آب حیوانش ز منقار بلاغت می‌چكد / زاغ كلكمن بنامیزد چه عالی مشرب استو با استفاده از بحر مفعول فاعلات مفاعیلفاعلن (بحر مضارع مثمّن اخـّرب مكفوف محذوف) چنین می فرماید:
آمد بهار خرم و رحمت نثار شد / سوسن چوذوالفقار علی آبدار شد
اجزای خاك حامله بودند ز آسمان / نه ماهگشت حامله زان بیقرار شد
در میان وزن های عروضی بحر هزج مسدّس مقصوریا محذوف (مفاعیلن مفاعیلن فعولن) بستر مناسبی برای پذیرش پیام های بزمی و عاشقانهو وصف مناظر زیبای طبیعت و طرح تمنیات دوستی و غیره است كه نمونه ی زیبای آن"خسرو و شیرین" نظامی و مثنوی هایی است كه به تقلید آن سخن سرای نامی سرودهشده است و در غزل و قصیده هم بهره‌گیران از این آهنگ كم نیستند. حافظ در نمونه زیرینحكایت بلبل را با صبا و نوازش نسیم صبحگاهی را از شب‌نشینان و بشارت توبه را از زهدو ریا در این آهنگ ریخته است:
سحر بلبل حكایت با صبا كرد / كه عشق رویگل با ما چه‌ها كرد
خوشش باد آن نسیم صبحگاهی / كه درد شب نشینانرا دوا كرد
بشارت بر به كوی می فروشان / كه حافظ توبهاز زهد و ریا كردلطفا با کلیک برروی قسمت دیدگاه ها درمورد این مطلب نظردهید .
فیلترینگ – زندان شبکه های اجتماعی
كه ,بلاغت ,بحر ,حافظ ,های ,ادب ,نسیم صبحگاهی ,زهد و ,را از ,این آهنگ ,از زهد
درباره این سایت